Tonio...

...ofwel, hoe een kat een muis vangt...of niet.
De buitentemperatuur is omgekeerd evenredig met de activiteit van de muizen in huis.

's Nachts vriest het 5 à 10 graden en overdag is het rond het vriespunt. Prachtig stil winterweer waar de Friese ijsmeesters zenuwachtig van zouden worden. Er ligt nog geen sneeuw, alleen op de bergen van de Lifjell ligt wat poedersuiker. Hier is het slechts wit van de vorst met een stralende zon die al heel laag staat. Er zijn huizen die de komende maanden geen zon meer zien, doordat die simpelweg niet meer boven de berghelling uit komt. En dat scheelt een paar graden. Mijn verblijf ligt op een heuvel en vanaf een uur of 9 straalt de zon erop. De warmte binnen moet echter van de houtkachel komen, die met een beetje berkenschors als tondel heel makkelijk aansteekt. Helaas gaat veel warmte verloren door de schoorsteen en in de dikke oude muren en laat dat nou juist een lekker plekje zijn waar de muizen goed gedijen. 's Avonds worden ze wakker en rennen vrolijk door muur en plafond. Gelukkig kunnen ze niet bij mijn etensvoorraad en moeten ze zich beperken tot het gootsteenkastje, waar lekkere schillen en theezakjes in de compostemmer liggen. Nadat ik al dat vreemde geritsel gelokaliseerd had kwam ik op het idee om dat compostemmertje eens te legen in de grote bak buiten. Het lege teruggeplaatste emmertje was voor de muizen nog geen reden om het geritsel te doen stoppen en nietsvermoedend belandden ze in de lege emmer, waar ze niet meer zelfstandig of gezamenlijk uit konden komen.

Tonio is naar eigen voorkeur een binnenkat. Het liefst ligt ie tevreden in een stoel te wachten tot z'n etensbakje gevuld wordt. Binnen opgegroeid komt hij alleen buiten om het noodzakelijk ongemak te verlichten maar als het rotweer is verkiest hij de binnenbak. Zo heeft hij zijn jachtinstinct nauwelijks kunnen ontwikkelen, nog nooit een vogel gegrepen laat staan een muis gevangen. Of zou dat komen doordat hem zijn ballen te vroeg zijn ontnomen?

Toch besloot ik om zijn hulp in te roepen om de 2 muizen uit de emmer te bevrijden. Ik deed het kastje open en luid mekkerend kwam hij op het geritsel af. Zijn instinct bleek nog prima in orde want al snel verdween hij met een bungelende muis in de bek en liep triomfantelijk een rondje door de kamer. Maar een Noorse muis is ook niet gek en zette al snel een spannend kat-en-muis-spel in werking. De muis ontsnapte aan Tonio's tanden en de twee voerden een live-slapstick-movie op door rondjes om de wasmachine te rennen, waarbij de muis toch slimmer bleek dan de kat door plots van richting te veranderen en ook eens in een ander hoekje te gaan zitten. Al gauw was voor Tonio de lol eraf en ging hij over tot de orde van de dag. Maar toch trok ik mijn stoute sloffen aan en nam de proef op de som door muis 2 ook in de badkamer los te laten. En meteen hoorde ik het geluid van de rondrennende kat die ook z'n kop nog stootte aan het bad maar even later trof ik hem gapend aan, zittend voor z'n bakje, knabbelend aan de noorse brokjes. En de muis? Die rent z'n rondjes door de muren van het huis.