Heel wat afgereden de laatste twee weken. Een weekje Nederland en een ritje Ålesund. Bij elkaar toch zo'n slordige 3800 km. Maar de kilometers gingen er goed in, niet onbedoeld in slaap gevallen en geen ongelukken of vage aanhoudingen dit keer.
Pa is 82 geworden en dat was een mooie reden om bij elkaar te komen en daar werden we onder meer getrakteerd op een bezoek aan het vernieuwde Rijksmuseum. Prachtig allemaal maar we waren niet de enigen. Leuk om weer even door Amsterdam te wandelen en een ritje met de tram over de grachten te wiebelen.
En nu ik toch in de buurt was heb ik me ook laten verwelkomen door het oude thuisfront in Spaarndam, waar ik bij Ellen en Ton in de blokhut kon logeren. Gezelligheid! Het begrip dat in Nederland toch vrij normaal is, maar dat ik in Noorwegen soms een beetje mis. Je moet het zelf een beetje maken en ik kan er goed mee leven want ik krijg er genoeg voor terug.
Natuurlijk uitgebreid boodschappen gedaan om een voorraadje oude kaas, stroopwafels en whisky mee te nemen - allemaal zaken die hier niet verkrijgbaar zijn of veel te duur.
Ook cultureel lekker bezig geweest met een bezoek aan bioscoop, café en nog een museum (Stedelijk) dus voorlopig kan ik er weer tegen. Tot slot nog een avondje met de oude badmintonvrienden in Spaarndam meegespeeld en toen was het weer tijd om aan te sluiten op de autobahn tussen de Hamburgers en de Flensburgers. De Deense autobahn was zoals gebruikelijk pikdonker en zeiknat, dus goed om dóór te jakkeren naar het strand bij Hirtshals, waar ik een plek weet om de auto op te parkeren en achterin na een borrel heerlijk te slapen. Daarna is het op de boot naar Langesund goed aanschuiven bij het ontbijtbuffet en zo was ik weer terug in m'n nieuwe thuisland...
Na 1 dag werken had ik alweer 3 dagen vrij en die had ik gereserveerd om alvast de meeste spullen in een gehuurde bus naar Ålesund te verhuizen. Bus ophalen, inladen, rijden, uitladen, bus weer terug - het paste precies in 3 dagen. Het rijden op de Noorse wegen gaat niet zo snel als op de duitse autobahnen. Over de lange afstand moet je met een gemiddelde van 60 km per uur rekening houden, dus op de 650 km van Ulefoss naar Ålesund was ik al gauw 11 uur bezig, excl. rustpauzes.
Maar die 11 uren lang naar buiten kijken is absoluut niet vervelend, want het ene panorama na het andere schuift aan je voorbij, vooral het laatste deel waar het fjordengebied in zicht komt met overal spitse bergpieken van ver over de 1000 meter hoog.
Dan het appartement dat ik van een toekomstig collega kan huren...Tsja.
Eigenlijk doe ik een paar stappen terug tot kamerbewoner, want veel meer dan 3 x 4 is het niet en bovendien is de beloofde opslagruimte nog niet beschikbaar, dus staan nu alle uitgeladen spullen in dat kleine hok. Slapen kan - bewegen niet. Maar dat is niet erg, want buiten is het prachtig en daar is het bewegen grenzeloos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten