Skål 2.

Het tweede deel in het brouwproces is aangebroken: het afvullen van de flesjes.

Van de 22 liter bier kon ik 59 flesjes vullen van diverse formaten, opgespaard in de afgelopen maanden. Een mooi karwei. Met de hevelslang een flesje vullen, schepje suiker erbij voor de nagisting op fles, en met de rode greep de kroonkurk op de flesopening klemmen om hem af te sluiten. Nu staan ze op een warm kamertje in huis voor die nagisting om de bekende sis te krijgen bij het openen met de bijbehorende koolzuursmaak in het biertje. Maar eerst een paar weken geduld oefenen en hopen dat het lukt...

Skål !

Als liefhebber van bijzondere biertjes is Noorwegen een slecht land. Het is wel verkrijgbaar maar je betaalt zo 6 euro voor een halve liter, maar dan heb je wel een lekker hoppig biertje. Je moet echter wel op tijd zijn in de supermarkt - die toch vaak tot 23 uur open is maar als je na zessen een biertje op de kassaband zet, wordt ie resoluut apart gezet met een blik of je een misdrijf hebt gepleegd. De verkooptijden zijn dus beperkt maar of dat de alcoholconsumptie ook beperkt betwijfel ik. Je kunt immers om 17:55 uur een kar vol bier afrekenen en je volledig klemzuipen dus de echte alco bereidt zich goed voor en begint op tijd.
Zó ver ben ik nog niet gedaald maar wat is er nou leuker om dat bier zelf te gaan maken!

Op een warm plekje in een bovenkamertje staat nu dus een grote fles met bier in de maak. Dankzij het lekkere zomerweer van de laatste 2 weken ligt de temperatuur zo tussen de 20 en 25 graden - ideaal voor een vrolijk geborrel, gepruttel en geplop. De stolpfles had ik nog over van vroegere wijnmaaksessies en die is met voorbedachte rade meegegaan in de verhuizing.
En het mooie van het Noorse alcohol-ontmoedigingsbeleid is dat je alle ingrediënten gewoon kunt kopen om zelf aan de slag te gaan.