Nu ik alweer een paar weken in dit nieuwe huis in Ulefoss zit, begin ik er een beetje te landen. Ook de spulletjes beginnen op een plek te belanden waar ze korte of langere tijd zullen blijven staan. Overal staat wel wat. Wat moet je ook met zoveel ruimte? En wat is handig op welke plek?
Eerst maar even buiten kijken:
Achter het huis gaat het meteen steil omhoog en krijg je een aardig zicht op de ligging met aan de overkant van de rivier een berg die ook te beklimmen is voor een aardig zicht op de voorzijde:
Hier woon ik dus onderaan in het midden. De achtertuin is die puist met bomen erop, onbegaanbaar. Het is bijna het enige huis dat de hele dag in de schaduw ligt. Beetje jammer. Die tuin is nog niet helemaal af en zal ook niet veel verder komen, want de helling is zó steil, dat je je er schrap moet zetten om niet naar beneden te glijden. De trap loopt naast het huis omhoog naar de achterkant om bij de voordeur uit te komen. Dat is prettig voor de privacy want aan de voorkant raast soms het verkeer voorbij. De meesten trekken zich weinig aan van de max snelheid van 40 km/u. Binnen klinkt het door alsof de ramen openstaan, en dat komt doordat het glas erg dun is en slechts enkel. Beetje jammer ook.
Maar er zijn ook voordelen, oa. de reistijd naar m'n werk is met een kwartier bekort, het huis is leeg opgeleverd zodat ik al m'n spullen uit Nederland hier kwijt kon, er is geen deadline dus ik kan hier blijven zolang ik wil en een nieuwe woonplek geeft weer nieuwe toermogelijkheden.
Al met al wegen de voordelen op tegen de nadelen, dus ben ik er blij mee!
Hei Marco!
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met het vaste contract! en met je nieuwe stek!! Die kachels, joh, alleen daarom zou je er al willen wonen. Ik ben benieuwd hoe het uitpakt met jouw afwegen van de voor- en nadelen.
Het ziet er fraai geschilderd uit. Je hoefde vast niets meer te doen binnen?
En wat heb je een fantastisch uitzicht! Straks komen de boten voorbij met vakantiegangers. Kun je mooi naar kijken naast een snorrende kachel.
En wat zul je genieten van nieuwe fietsmogelijkheden!
Wij zijn nu eindelijk een beetje tot rust aan het komen op onze nieuwe stek. Veel aanloop, veel te doen. Ik heb vandaag weer eens tijd genomen voor mijn Noorse huiswerk.
Dat was pittig verwaarloosd. Ik lees in het boek van Snorre en zou 2 hoofdstukken moeten samenvatten, maar ik ben verstrikt geraakt tussen alle afgehakte ledematen
Wat vielen er klappen in de Noorse geschiedenis. Die indruk krijg je toch helemaal niet als je in Noorwegen bent.
Hier is het de afgelopen weken best mooi weer geweest. Vandaag en gisteren was het voor't eerst zo winderig (aan wind ontbreekt het niet op Wierhooft!) en regenachtig, dat ik vandaag geen rouwranden onder mijn nagels heb gekweekt.
We hebben in de Pluktuin in Stroe een lading stekjes gehaald, 2 euro / stuk. De voortuin is aardig ingepland. Komend weekend komen mijn jongste zoon Thomas en zijn partner Mi Sook, om Harco te helpen de wortels van een soort duindoorn nog op te spitten in de achtertuin. Er zijn al zeker 5 grote karren vol afgevoerd.
Er groeit hier een onkruid dat uit de opgespoten grond komt waar ze Wierhooft mee hebben gemaakt. Niet uit te roeien. Het gaat niet bloeien. Woekerd alleen maar. Nou ja, het houdt mij van de straat. Ik stuur je een mail met foto's.
Verder zijn we echte landlubbers geworden! Ongelooflijk, hoe makkelijk de ommezwaai van 7 jaar bootwonen naar wortelen op 't vaste land ons afgaat. Nu is het ook wel een plek omgeven door water! Als ik door de tuin kruip om dat onkruid er uit te trekken, hoor je het water kabbelen. Dat is een bijzonder geluid vanaf de wal.
Vandaag kwam er een fikse storm met regen en hagel over. Vanuit een stabiel huis sta je er gewoon van te genieten achter het glas!
O ja, en naast bloemennamen, proberen we te weten welke vogels hier over-in-vliegen. We zijn allebei zeer laag ontwikkeld op dat gebied. Dachten we dat een roodborstje in de tuin hadden, maar nu ik wat meer spit op een website, zou het ook nog een mannetjes vink kunnen zijn, want dat bruine, bollige vrouwtje hipt hier ook rond. En die beestjes zitten niet stil, dus dat schiet niet op met bijschaven van onze kennis.
En zaterdags kunnen we onze viskennis op de Visafslag in Den Oever testen. Onze breinen werken over.
Geniet van je nieuwe stek en nieuwe omgeving én het vaste contract. Super, hoor!
Nou, tot blogs maar weer!
Succes daar en vooral ook plezier!
Nardi